Beklemek

Her şeye fırsat verdim ben;
Yıllara ağır aksak gitmesi için,
Boynu dik bir ortancaya serpilmesi için,
Siyaha biraz solması için,
Kuşların gidip gelmesi için başka diyarlara...
Tam burada durarak işte.
Dört duvarı çatık kaşlı bu odaya bakarak.
Her bir anı nefes diye çekerek,
Suyunu eksik etmeyerek bir çiçeğe,
Bir parça ekmek koyarak pencerenin önüne,
Aşk meşk kime lazım 25 inci seneye yaklaşırken hayat takvimi,
Her bir günü ziyanken,
İşte karanlığın boğduğu bu deniz mavisi odada bekledim.

Mesela tam karşı binadaki küçük çocuğun annesi,
Kaçıp gitmiş adamın birine diye kızdım önce,
Sonra çocuk ağlamaya başladığında bir gece yarısı,
Döner diye dua edip bekledim.
Bugün beşinci seneyi devriyesi annesizliğinin, bekledim.

Mesela şu diğer taraftaki binada yaşlı teyzenin,
Ölmeden önce yaşı gereğin,
Çocuklarından biri gelsin diye bekledim.

Savaşlar biter diye de bekledim.
Namussuzlar hayattan bir kamçı yer, savrulur diye bekledim.
Sonra ki mevsim anlaşılyazı da bmaz bir güzellik sunar diye,
Adalet yerini bulur diye,
Bir masumun göz yaşını keser diye,
Her şey nihayet mutlu bir sona erer diye,
....

Kendini Asla Suçlamayanlar

Çok nadir bir insan türü, bir kardelen kadar tasasız.

Kar mı kış mı gelmiş umurunda değil.

Keyfime bakarım ben deyip çıkıyorlar işlerin içinden.

Hem neye lazım ömrü kısalır.

Saçları bozulur.

Onca yıl emek vermeden kazandıkları her şey gidiverir.

Kendini hiç suçlamayanlar, sözüm sizlere.

Bir gün dağ başında bir topak kar gibi güneşe dayanamayacaksınız.

Mevsim böyle bir şeydir tıpk;ı adı kader yahut karma her nasıl anılıyorsa onun gibi.

Düşüvereceksiniz kendinizce dağ, tepe artık her neredeyseniz.

Kendini hiç suçlamayanlar bütün hakaretler zaten size.

Geç mi kaldınız acele edin kurtulmaya bu gavur sözcüğü kadar kaba hayat felsefenizde.

Merhametiniz dağ başında bir solucan kadar ismi duyulmamış.

Gülüşünüz dağ başında çıkan bir avuç ot gibi kimse tarafından koparılmamış.

Günlerinizi önlerinize katın, yaşayın bakalım kime kadar neye kadar...

Temizlik Hastaları

Okb hastalarının rahatlamak için buldukları en güzel yoldur.
Öyle böyle değil her izleyişimde şaşırıyorum.
Bir temizlik hastasının düşünebildiği şeyler beni rahatlatıyor.
Bir tanesi kocasının umumi tuvaletlerden birinde telefonu düşürdüğünü söylemiş. Almış telefonunu çöpe atmış. Adamla aylarca konuşmamış. Adam haklı olarak delirmiş.Kadın telefonu binlerce kez çamaşır suyu ile silmiş.
Bakıyorum, dinliyorum, izliyorum.
Güzel insanlar bunlar, gerçekten.
Falanca dedikodumu mu etti, filanca ne kadar kazanıyor, beriki hayatta ne yapmış böyle bir şey aklına gelmez.
Günde on beş defa evi temizliyormuş temizlik hastaları.
Eee kime ne zararı var.
Öyle bir girişiyorlar ki eve çölde su arayan bedevi gibi.
Bastıra bastıra kendilerini yora yora.
İnsan izlerken o evleri içi ferahlıyor.
Dünyadaki en büyük komplo teorisi tuvalete düşen telefon.
Başka bir şey düşünmeye fırsatları yok.
Hoş bir dert doğrusu.
Pek tabi zordur ama hüzünlenince eline süpürge alan insandan ne zarar gelir?
Tek derdi tozla, kirle, mikropla.
Ha bu arada bir tanesi mühim yerlere gelirse antibakteriyel mendilleri ücretsiz yapacakmış.
Senin dünyaya kattığın hoş sedayı seveyim.

Araştırmalara Göre

Araştırmalara göre en aldatılanlar en çok güvenenlermiş.
Yalan dolan.

Adam çıkıp ben çok saftım ya da ben şöyle, böyle yapmıştım bu sebepten aldatıldım demek istemeyecektir.
Ha sen çok zeki, kurnaz ve olağanüstü akıllı olsan da aldatılırsın.
Aldatmak senin eylemlerinle engellenebilecek bir şey değil çünkü.
Karşıdakinin tiynetiyle ilgili bir mesele.
Öyle internetten araştırmalarla, ipucu aramalarla, dedektiflik yapmalarla da olmaz.
Karşındaki o kadar yüksek becerilere sahiptir ki senin akıl aldığın adamın şeytanıyla bile birdir bir oynayabilir.
Ha şimdi şuraya gelelim aldatıldığımı düşünüyorum ne yapayım?
Bırakacaksın gidecek.
Ya da şüphelerini yok edecek.
Kızıp bağırma, çağırma işleri değil bunlar.
Ne kadar peşine düşersen o kadar alçalırsın.
Yüzde doksan eminsin zaten, yakalayınca zaten yara almışsın bir de üstüne aldığın paramparça bir gururun.
Başla başlayabilirsen yeni bir hayata...

Ey İle Başlayan Her Söz Dizimi

Ey gökleri mübarek kıldığına inanan tayfa.
Kendi içiniz de karizmatik ve benzeşme adına kullandığınız ey sözcüğü lugattan kaldırılma noktasına geldi.
Bütün tiksinç anlamları ihtiva eder oldu.
Çankırı ili memleketi olanları istisna sayarım.
Zekeriya diye seslenene eyy diye cevap verirler.
Efendimin bir başka biçimidir.
Fakat iki güzel cümle kurayum.
Kendi iklimim ve tabiatıma uygun olanları çoşturayım.
Köşeden, kenardan, eksenden fazla da dolaşmayayım diyenler için;
''EY TUVALET LAZIMLIĞI HER pisliğe de bulaşma'' kardeşi cümleleriniz sizi güzelce sağ en alt katagoriye yerleştirmemiz için bize fırsat sunmaya başladı.

Üzülerek bildiririm.

Olağanüstü Ev Kadınları

Muntazam olan her şeyin peşinde olan bir gurup eli oklavalı kadın bu kez dövüş için değil mantı için el ele, gönül gönüleler.
Sarma sezonuna da az kalmasıyla birlikte nihai hedefleri kışlık malzemeleri birer ikişer saklamak.

Kıymetli bacılarım kilosu 7 lira olan tatsız, tuzsuz domatesleri de konservelemek için heyecanlılar.
Ev ekonomisi derler buna hatta klozetin su bölmesine bir pet şişe de koyarak usulsüz fazla su kullanımının kafasına tahta yemek kaşığı geçirmek niyetindeler.

Böylece ince düşünmeleriyle alemlere nam salacaklar.
Bütün apartman kadınları gıptayla bakacak onlara.
En düzenli ev.
En tozsuz mobilya.
En gösterişli eşyalar.
En güzel yemekler.
Çokça robotlaşmış insanlar.
Bir sürü çiçek.
Çokça kavga.
Mutsuz çocuklar.
Eve gelmemek için ruhlarından bir parça bağışlayabilecek eşler.

Fakat kışlık konserve!

Yaşamak

Kederi muteber bir mücadele içinde doğan.
Kendini hangi sebepten bir kargadan üstün bulur?

Yakan, yıkan, parçalara ayıran.
Hangi huyunu üstün görür?

Gün diye, ay diye şeyleri icadına vesile,
Kendisine sorsan yüce bir aziz yahut azize.
Beş kuruş için namussuzun, uğursuzun peşinde.
Hangi anlama yaşamayı sığdırır?